To już ostatnia rozmowa z cyklu aporie samowiedzy. Spróbujemy w niej dokonać podsumowania naszych dociekań dotyczących poznania samego siebie. Gdybyśmy dokonali eksperymentu myślowego i wyobrazili sobie, że udało nam się, że potrafimy przedstawić teorię nas samych- czy taki rodzaj wiedzy byłby poznaniem siebie ? Dlaczego ciągłe stawianie sobie pytań, w coraz to nowych kontekstach prowadzi nas do doskonalenia samego siebie ? Jaki powinien być nasz stosunek do samowiedzy, wiedząc, że jest ona nieosiągalna ? Jaka byłaby kultura, która zrezygnowałaby z owych dociekań ? Czy celem samowiedzy jest poznanie siebie, takimi jakimi jesteśmy, czy może takimi, jakimi moglibyśmy być ?